نمونه برداری برای ساخت کلاس جدید

کلاس فرزند، همه خواص و متودهای کلاس والد و حتی متود سازنده اش را به ارث می برد. اگر متود سازنده کلاس والد، 2 پارامتر دریافت میکند، کلاس فرزند حتی اگر متود سازنده برایش تعریف نکرده باشیم. از متود سازنده کلاس والد استفاده میکند.

کلمه کلیدی extends برای تعریف کلاس فرزند با توجه به کلاس تعریف شده در پست قبلی:

class Mok extends Person{
    favorites ="typescript"
}

const mok = new Mok("mokhtar","12");
console.log(mok)

خروجی

Mok {
  userName: '12',
  name: 'mokhtar',
  age: 34,
  favorites: 'typescript' 
}

استفاده از کلاس ها برای ایجاد اشیا

مجوزهای دسترسی به خواص و متودهای کلاس:

public : پیشفرض - هم در خود کلاس و هم در خارج کلاس قابل دسترسی و استفاده است.

protected : فقط درون کلاس جاری(خود کلاس) و فرزندان کلاس قابل دسترسی است. یعنی در کلاس های فرزند نیز میتوان با کلمه کلیدی this به خواص و متودهای protected دسترسی داشت.

private : فقط و فقط در خود کلاس قابل استفاده است و حتی فرزندان کلاس نمیتوانند به خواص و متودهای private دسترسی داشته باشند.

مثال کلاس :

class Person {
    name:string; // default is public accesor
    private type:string;
    protected age:number;

    constructor(name:string,public userName:string){
        this.name = name;
    }
}

const person = new Person("Mokhtar","Mohammadiyan");
console.log(person)
console.log(person.name)

نکنه مهم : پارامترهایی که در constructer تعریف میشوند هم خواص کلاس هستند که به صورت ورودی دریافت میشوند.

متودهای درون کلاس و دسترسی به یکدیگر

class Person {
    name:string; // default is public accesor
    private type:string;
    protected age:number;

    constructor(name:string,public userName:string){
        this.name = name;
        this.age = 34;
    }

    printAge():void{
        this.setType("Old Guy");
        console.log(this.age);
    }

    setType(type:string):void{
        this.type = type;
        console.log(this.type);
    }
}

const person = new Person("Mokhtar","Mohammadiyan");
person.printAge();
person.setType("Old");

اگر متود setType را به صورت private تعریف کرده بودیم، فقط در داخل کلاس قابل استفاده بود و در مثال فوق ما پیغام خطای کامپایلر مواجه میشدیم. 

Overview ES6

// Let & Const & Block Scope
let name = "Mokhtar";
const myName = "Mokhtar"

// Arrow Functions
// on line without {} & return
let onLineFunc = ()=>"Mokhtar";
// on parameter without ()
let onParamFunc = val=>val+10
// another example
let es6Func = ()=>{
    return "I'm ES6 Function.";
}
// function with default parameters
let defParams = (val = 0){
    return val+10;
}


// Spread & Rest 
// spread
const nums = [1,2,6,9];
console.log(Math.max(1,2,5,6,7,8,9,15));
console.log(Math.max(...nums))
// rest
const Rest = (...args)=>{
    return console.log(args[0])
}
let arr = [1,2,6,9];
Rest(arr)

// Destructuring Arrays
const favos = ["ts","js"];
const [fav1,fav2] = favos; // same as fave1 = favos[0] and fav2 = favos[1]

// Destructuring Objects
const userData = {userName:"Mokhtar",userAge:34};
const {userName,userAge} = userData; // same as userName = userData.userName and userAge = userData.userAge

// تفاوت با آرایه در این است که حتما باید از نام خواص آبجکت استفاده شود که البته راه حل دارد
const {userName:theName,userAge:theAge} = userData;
console.log(theName);

// Template Literals قالب بندی متون
// بدون نیاز به شکستن خطوط
let TempText = `
    This is line one
    and my name is ${theName}
`;
console.log(TempText)

کدهای زیر را با استفاده از مواردی که تا کنون آموختید، به صورت تایپ اسکریپت بازنویسی کنید.

let bankAccount = {
    money:5000000,
    deposit(value){
        return this.money + value;
    }
}

let muSelf = {
    name:"Mokhtar",
    bankaccount:bankAccount,
    favorites:['cinema','tv','web','travel']
}

console.log(mySelf.bankaccount.deposit(800000))

حل تمرین

type bankAccount = {
    money : number,
    deposit:(value:number)=>number
}

let BankAccount:bankAccount ={
    money : 5000000,
    deposit:function(value:number):number{
        return this.money + value;
    }
};

let mySelf = {
    name : "Mokhtar",
    bankaccount:BankAccount,
    favorites:['cinema','tv','web','travel']
}

console.log(mySelf.bankaccount.deposit(800000))

ایجاد نوع داده سفارشی

آشنایی با کلمه کلیدی type:

با کلمه کلیدی type میتوانیم نوع داده سفارشی ایجاد کنیم و سپس این داده را به هر آبجکت یا متغیر رلخواه اختصاص بدیم.

type complex = {
    data:number[],
    output:(all:boolean)=>number[]
}
// اختصاص نوع و مقدار
let complex1:complex = {
    data :[6,12,6,9,10,15,20,35],
    output: function(all:boolean):number[]{
        return this.data
    }
}

console.log(complex1.output(true))

complex1 از نوع داده ای که ایحاد کردیم استفاده کرده، هر چقدر که بخواهیم میتوانیم از نوع داده سفارشی خودمان استفاده کنیم و دیگر نیازی نیست برای هر متغیر یا آبجکت به صورت مجزا نوع داده ها را تعریف کنیم. یک بار نوع داده را تعریف میکنیم و سپس به کرات از آن استفاده میکنیم.

آبجت ها یا اشیا و نوع داده هایشان

توضیح با مثال:

let userData:{
    name:string,
    age:number
}
userData = {
    name:"Mokhtar",
    age:34,
}

وقتی آبجت userData را به صورت فوق تعریف کردیم یعنی دیگر قرار نیست. خواص و نوع داده شان تغییر کند. بنابراین هنگام مقداردهی آبجکت باید براساس خواص و نوع داده آن ها مقداردهی صورت گیرد.

مثال کمی پیچیده تر:

let complex:{
    data:number[],
    output:(all:boolean)=>number[]
}
// مقداردهی آبجکت
complex = {
    data :[6,12,6,9,10,15,20,35],
    output: function(all:boolean):number[]{
        return this.data
    }
}

console.log(complex.output(true))

Functions in typescript

توابع ----> [نوع داده ای که برمیگرداند] و [نوع داده پارامترهایش] مشخص میشوند.

let myName:string = "Mokhtar";

function getMyName():string{
    return myName;
}

console.log(getMyName());

وقتی که تعیین کردیم نوع داده بازگشتی تابع یک رشته است دیگر نوع داده ای که قرار است Return شود نمیتواند عددی باشد.

نوع داده Void

برای وقتی که تابع قرار نیست هیچ مقداری را برگرداند، و مثلاً فقط یک دستور را اجرا میکند و چیزی Return نمیشود. مثال:

function Logger(text:string):void{
    console.log(text)
}
Logger('Mokhtar Mohammadiyan')

مثال دیگر:

function Sum(num1:number,num2:number):number{
    return num1+num2;
}

console.log(Sum(5,6));

به مثال های زیر خوب دقت کنید تا چند مدل استفاده از نوع داده را یاد بگیرید.

function getName():void{
    console.log("Mokhtar Mohammadiyan") ;
}

function Sum(num1:number,num2:number):number{
    return num1+num2;
}

let myFunc;
    myFunc = getName;
    myFunc();
    myFunc = Sum(5,7);
    console.log(myFunc)

مثال دیگر که در آن به یک متغیر، نوع داده تابع را اختصاص دادیم.

let newFunc:(name:string,age:number|string)=>number|string;

انواع داده

اگر نوع متغیر را مشخص نکنیم به صورت خودکار نوع داده any به آن اختصاص داده میشود.

let myName:string = "Mokhtar";
let myAge:number = 34;
let hasAnimal:boolean = false;

let newName; // نوع این متغیر به صورت پیشفرض any میباشد

آرایه ها و نوع داده آرایه

let arr:any[]; // این آرایه میتواند شامل هر نوع داده ای باشد
let arr2:number[]; // این آرایه فقط میتواند شامل اعضای عددی باشد
let arr3:string[];// این آرایه فقط میتواند شامل اعضای رشته ای  باشد
let arr4:(string|number)[]; // اعضای این آرایه میتوانند هم عددی و هم رشته ای باشند

نوع داده توپلس Tuples

آرایه که شامل تعداد مشخصی عضو با نوع داده مشخص میباشد.

let address:[string,number];// این آرایه فقط باید 2 عضو داشته باشد که اولی رشته و دومی عددی است
address = ['Tehran',52]; 

مثال دیگر:

let address2:[(string|number),number];
address2 = ['56',52]; 

در مثال فوق تعیین کردیم که عضو اول آرایه میتواند هم رشته و هم عدد باشد.

نوع داده Enum - قابل شمارش

یک نوع داده ای تعریف شده توسط برنامه نویس را که به آن نوع داده شمارش میگویند، ایجاد میکند، نحوه ایجاد یک نوع داده شمارش به صورت زیر است:

enum enumName {const1,const2,const3,...,constn}

به صورت پیشفرض مقداردهی ثابت ها با 0 شروع میشود.

برخی کاربردهای enum مثل: فصل ها، روزهای هفته، رنگ ها، روزهای ماه، ماه های سال

مثال های enum:

enum TrueFalse{
    false, // به صورت خودکار مقدارش برابر 0 است
    true //  به صورت خودکار مقدارش برابر 1 است
}

مثال بعدی:

enum Days{
    SAT = 1,
    SUN,
    MON,
    TUE,
    WED,
    THU,
    FRI
}

در مثال فوق چون مقدار SAT را برابر 1 قرار دادیم، به صورت خودکار مقادیر بعدی 2و3 و ..7 میشوند.

* نکته : بهتر است ثابت ها را با حروف بزرگ تعریف کنیم تا با متغیرها اشتباه نشوند.

enum Colors{
    BLACK = 2,
    GREEN = 4,
    RED = 3,
    BLUE = 5,
    GRAY, // مقدار ندارد اما چون مقدار قبلی 5 است ، مقدار 6 به آن تعلق میگیرد
    WHITE = 0
}

در ضمن میتوانیم نوع داده فوق را به یک متغیر اختصاص دهیم که یعنی متغیر ما از نوع Colors است و فقط مقداری از همین نوع را میپذیرد.مثال:

let myColor:Colors = Colors.RED;
console.log(myColor)

نوع داده Any

اگر به یک متغیر هیچ نوع داده ای ندهیم. نوع اولین مقدار به آن اختصاص پیدا میکند و اگر بعداً این نوع تغییر کند کامپایلر خطا میگیرد. اما اگر از همان ابتدا نوع داده any را به آن بدهیم هیچ مشکلی بوجود نمی آید.

let car:any= "BMW";
console.log(car);
car = {brand:"BMW",series:3};
console.log(car)

نوع داده Never

نوع داده Never میگوید که هیچ دستوری قرار نیست اجرا شود و هیچ داده ای قرار نیست برگشت داده شود. هیچوقت. مثال:

function errorLog():never{
    throw new Error('این یک پیغام خطای سفارشی است');
}

مجوز داشتن چندین نوع

در صورت لزوم با استفاده از | نوع داده هایی که یک متغیر میتواند داشته باشد را مشخص میکنیم تا متغیر ما محدود به یک نوع داده نباشد.

let orType:string|number|boolean|number[]|object;

نکته مهم : 

اگر یک متغیر میتواند مقدار null داشته باشد باید مشخص کنیم.مثال:

let canBeNull:number|null;
    canBeNull = 12;
    canBeNull = null;

یا اینکه در تنظیمات کامپایلر مشخص کنیم که متغیرهایی که نوع داده null گرفته اند، چشم پوشی کند. یا کلا null رو بی خیال شود و خطا نگیرد.

برای نصب nestjs از قبل باید nodejs روی سیستم شما نصب باشد. سپس از دستور زیر برای نصب nestjs استفاده نمائید. چون استفاده از فریمورک nest محدود به یک پروژه نیست و احتمالاً میخواهیم پروژه های زیادی را با آن کار کنیم پس به آن را بصورت global بر روی سیستم نصب میکنیم.

> npm install @nestjs/cli -g 

برای اطمینان از نصب nest هم میتونید از دستور زیر استفاده کنید. برای هر وقت که شک داشتید روی سیستم نصب هست یا نه

> nest -v

DTO - آبجکت انتقال داده

Data transfer object DTO - آبجکت انتقال داده ها آبجکتی است که نحوه ارسال داده ها از طریق شبکه را مشخص می کند.

Interfaces - اینترفیس

اینترفیس های TypeScript برای بررسی نوع و تعریف انواع داده هایی که می توانند به یک کنترلر یا یک سرویس Nest منتقل شوند ، استفاده می شوند.

Dependency injection - تزریق وابستگی

تزریق وابستگی یک الگوی طراحی است که برای افزایش کارایی و مدولار کردن پروژه کاربرد دارد. اغلب توسط فریمورک ها برای تمیز نگه داشتن کد و استفاده راحت تر از آن استفاده می شود. همچنین Nest.js از آن استفاده می کند تا در اصل اجزای قطعه قطعه با کامپوننت ها ایجاد کند.

با استفاده از این الگو، مدیریت وابستگی های بین اجزای پروژه مانند کنترلر ها، سرویس ها و ماژول ها بسیار آسان میشود. تنها مورد لازم برای تعریف وابستگی به عنوان مثال UsersService () در سازنده کنترلر است که در اینجا نشان داده شده است:

...
@Controller('users')
export class UsersController {
constructor(private readonly usersService: UsersService){}
 ...
}

با استفاده از برخی از این مفاهیم که مختصراً پوشش داده شده است ، اکنون می توانید به بخش بعدی بروید ، جایی که شما می توانید تمام دانش به دست آمده در این پست را استفاده کنید زیرا چگونگی یکپارچه سازی API RESTful را با استفاده از Nest.js یاد خواهید گرفت.